Jak prawidłowo dobrać obrożę dla psa? Praktyczne porady dla opiekunów

Smycz, szelki i obroża to nieodłączny zestaw każdego psiego opiekuna. Wybór smyczy ma znaczenie drugorzędne, ale nad wyborem szelek czy obroży trzeba się dobrze zastanowić. To rzecz, która towarzyszy psiakowi od najmłodszych lat, więc powinna być dopasowana do jego anatomii, poziomu aktywności i wielkości. Nie powinna ograniczać ruchów, uciskać ani być zbyt luźna. Jak zatem wybrać idealne szelki lub obrożę?

1. Jaka powinna być dobra obroża dla psa?
2. Rodzaje obroży dla psów
3. Dobór rozmiaru obroży dla psa
4. Czego unikać, wybierając obrożę dla psa?
5. Jaka obroża dla psa – najczęściej zadawane pytania

Z tego artykułu dowiesz się:

• jak wybrać odpowiednią obrożę dla psa,
• jakie są rodzaje obroży,
• co jest lepsze – szelki czy obroża?

Dzięki temu artykułowi dowiesz się, jaki rodzaj uprzęży będzie najlepszym wyborem dla Twojego psa i jak ją prawidłowo dopasować. Poznasz różne rodzaje obroży oraz ich zastosowanie.

Jaka powinna być dobra obroża dla psa?

Choć obroża to najbardziej popularny rodzaj uprzęży dla psa, nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Zakładana jest w newralgicznym punkcie – na szyi psa – dlatego niewłaściwe i nieumiejętne korzystanie z obroży może spowodować sporo szkód.

Jeśli pies jest duży, energiczny i ma tendencję do ciągnięcia na spacerach, obroża będzie wywierała duży punktowy nacisk na okolice krtani. Może to prowadzić do podduszania, podrażnień, a w skrajnych przypadkach do mechanicznego uszkodzenia krtani, kręgosłupa, powięzi, tętnic czy nawet tarczycy. Ponadto siła, z jaką opiekun będzie korygował ciągnącego psa za pomocą skracania smyczy, może pogorszyć sytuację. Obroża sprawdzi się więc w przypadku psów starszych, niedużych rozmiarów, idących spokojnie i nieciągnących. Warto jednak pamiętać, że każdy pies czasem może pociągnąć – np. pod wpływem ekscytacji, strachu czy po prostu nagłej chęci pójścia w konkretne miejsce.

Rodzaje obroży dla psów

Obroże dzielą się na zwykłe, treningowe i lokalizacyjne.

Zwykłe obroże dla psów

• Obroże półzaciskowe typu martingale – regulowane, o elastycznej konstrukcji zapobiegającej zsuwaniu się. Obroża tego typu powinna przylegać ściśle do szyi psa, ale nie powodować dławienia i dyskomfortu.
• Obroże uzdowe (kantarek, halti, halter) – przypominają budową uzdę dla konia. Zakładane są przez głowę, a jedna z części obejmuje pyszczek (podobnie jak kaganiec), ale go nie zakrywa. Ten typ obroży jest pomocy w nauce spokojnego chodzenia na smyczy przy nodze. Pozwala na skorygowanie zachowania psa bez wyrządzania mu krzywdy.
• Szelki – najczęściej obejmują klatkę piersiową i są najbezpieczniejszą formą uprzęży dla psa. Szelki powinny opierać się z przodu na mostku zwierzęcia, przylegać ściśle do klatki piersiowej i nie powodować obtarć, szczególnie w okolicy pach. Muszą również umożliwiać pełny, swobodny zakres ruchu w stawach barkowych. Szelki są szczególnie polecane dla psów energicznych, z problemami z kręgosłupem czy drogami oddechowymi oraz dla psich seniorów. Są rekomendowane także szczeniętom, których układ ruchu jest wyjątkowo delikatny i podatny na wszelkiego typu kontuzje i deformacje. Odpowiednie wsparcie dla barków, łopatek i kręgosłupa pomoże zapewnić optymalne warunki do rozwoju kośćca i nie spowoduje nadmiernego obciążenia stawów.
• Obroże okrągłe – w przekroju mają kształt okręgu i mogą być dobrym rozwiązaniem dla psów o wrażliwej skórze, podatnej na urazy i obtarcia.
• Obroże świecące – obroże wyposażone w diodę LED, pomagające w łatwiejszym namierzeniu psa po zmroku. Najczęściej nie są wyposażone w ogniwo pozwalające na podpięcie smyczy, więc powinny być stosowane jako dodatek do zwykłej obroży lub szelek.

Obroże treningowe dla psów

Obroże treningowe umożliwiają szkolenie psa przez użycie bodźców takich jak wibracje lub sygnały dźwiękowe. Kontrowersyjnym tematem są obroże, które wysyłają impulsy elektryczne i rażą psa prądem stałym, aby zniechęcić go do niepożądanych zachowań. Weterynarze i behawioryści odradzają korzystanie z takiej formy szkolenia, ponieważ jest to niehumanitarne, a zastosowanie zbyt wysokiego impulsu może wyrządzić psu krzywdę lub spowodować u niego lęk i agresję.

Obroże lokalizacyjne dla psów

Obroże lokalizacyjne są wyposażone w nadajnik GPS połączony np. z aplikacją na smartfonie, która pozwala śledzić lokalizację psa na żywo. Jest to duże ułatwienie, jeśli pies ma skłonność do ucieczek lub pogoni za zwierzyną. Takie obroże również mogą być wyposażone w diody LED, które można aktywować z poziomu aplikacji. Funkcja ta pozwala dużo łatwiej zlokalizować psa o ciemnym umaszczeniu po zmroku.

Dobór rozmiaru obroży dla psa

Najlepiej przymierzyć obrożę psu przed zakupem, jeśli jednak nie ma takiej możliwości, należy sugerować się wytycznymi producenta. Większość z nich zaleca zmierzenie obwodu szyi psa i na tej podstawie wybranie odpowiedniego rozmiaru. Obecnie prawie wszystkie obroże mają możliwość regulacji, więc w razie potrzeby ich rozmiar może być korygowany przez opiekuna. Aby mieć pewność, że obroża przylega na tyle ściśle, że pies nie będzie w stanie jej zdjąć, a jednocześnie nie sprawi mu dyskomfortu, należy wsunąć dwa palce między szyję a obrożę. Jeśli da się to zrobić swobodnie, to znaczy, że obroża jest dobrze dopasowana.

Czego unikać, wybierając obrożę dla psa?

Zdecydowanie należy unikać łańcuszkowych obroży zaciskowych i kolczatek. Zaciskają się one wokół szyi psa, przez co wywołują ból i urazy, a nawet stwarzają ryzyko uduszenia. Do niedawna tego typu obroże były popularne przy szkoleniu psów większych ras lub psów ras uważanych za agresywne. Behawioryści wskazują jednak, że szkolenie oparte na wzmocnieniu negatywnym (ból, kara) na dłuższą metę nie przynosi efektów, a wręcz przeciwnie – powoduje u zwierzęcia stres i strach, co może skutkować agresją.

Jaka obroża dla psa – najczęściej zadawane pytania

Co oznaczają kolory obroży u psa?

Coraz popularniejszy staje się kod kolorystyczny stosowany przy wyborze uprzęży. Opiekunowie doczepiają niekiedy wstążki lub inne kolorowe akcenty do obroży, smyczy lub szelek. Poszczególne kolory obroży u psa mają różne znaczenie:

• żółty – „nie podchodź”, „nie dotykaj”,
• pomarańczowy – negatywny stosunek do innych psów,
• czerwony – zachowaj ostrożność,
• zielony – pies nastawiony przyjacielsko do ludzi i innych psów,
• niebieski – pies na służbie lub odbywający szkolenie,
• biały – pies niepełnosprawny, niewidomy lub głuchy.

Jaka obroża dla psa, żeby nie ciągnął?

Najlepszym wyborem będzie obroża typu kantarek lub szelki, a dodatkowo – współpraca z behawiorystą. Opiekunowie często nieświadomie popełniają błędy podczas korygowania psa, co może wzmacniać niepożądane zachowania. Behawiorysta będzie w stanie zidentyfikować przyczynę problemu – czy jest to nadmierna ekscytacja, czy zachowanie wynikające z lęku – i wskazać odpowiedni kierunek dalszego postępowania z psem. Rodzaj uprzęży jest tutaj raczej środkiem wspomagającym niż bezpośrednim rozwiązaniem kwestii ciągnięcia na spacerach.

Co jest lepsze – szelki czy obroża?

To zależy od psa, jego temperamentu i rodzaju aktywności. Dla psów spokojnych, mało energicznych i niemających tendencji do ciągnięcia na smyczy dobrym rozwiązaniem powinna być odpowiednio dopasowana i wygodna obroża. Dla psów aktywnych czy pracujących lepszym wyborem będą szelki, które nie obcierają, nie krępują ruchów i stanowią wsparcie dla kręgosłupa (co jest szczególnie ważne w przypadku psów ciągnących, np. w zaprzęgu).

Ile luzu powinien mieć pies w obroży?

Między obrożą a psią szyją powinny zmieścić się dwa palce wsunięte na płasko.

Czy pies może nosić obrożę przez cały dzień?

Pies nie powinien nosić obroży cały dzień, nawet jeśli nie powoduje ona obtarć, dyskomfortu ani nie jest za ciasna. Obrożna powinna być zdejmowana po spacerze, a szczególnie na noc do snu.

Skóra pod obrożą nie może swobodnie oddychać, co może prowadzić do obtarć, podrażnień czy odparzeń, zwłaszcza u psów ze skłonnościami do problemów skórnych. Wyjątek stanowią obroże przeciwpasożytnicze (np. przeciw pchłom), które nie powinny być w ogóle zdejmowane (chyba że producent zaleca inaczej), jednak i to rozwiązanie powoli staje się coraz mniej popularne na rzecz tabletek czy preparatów aplikowanych na kark.