mężczyzna nalewa alkohol do kieliszka
Olaf Bąk

Zatrucie alkoholem – objawy i leczenie

Zatrucie alkoholem jest stanem zagrożenia życia i występuje przy spożyciu zbyt dużej ilości etanolu lub po wypiciu alkoholi niespożywczych. Ze względu na to, że zarówno etanol, jak i metanol czy propanol wyglądają, smakują i pachną podobnie do zatrucia może dojść nawet przez pomyłkę. Co gorsze, objawy zatrucia alkoholem mogą przypominać oznaki zwykłego upojenia alkoholowego, co powoduje, że osoby zatrute otrzymują pomoc zbyt późno.

  1. Zatrucie alkoholowe – czym jest?
  2. Zatrucie alkoholowe – objawy
  3. Zatrucie alkoholem – pierwsza pomoc
  4. Leczenie zatrucia alkoholowego

W Polsce spożycie alkoholu wzrosło w ciągu ostatnich 20 lat aż do 10 litrów czystego etanolu rocznie. Trudno w końcu wyobrazić sobie rodzinną uroczystość lub piątkową imprezę bez spożycia tego środka psychoaktywnego. Po alkohol sięgają coraz młodsze osoby, a dodatkowo ze względu na rosnący kryzys osoby ubogie sięgają po niebezpieczne zamienniki alkoholu etylowego lub alkohol z niepewnego źródła. W związku z tym notuje się dużo przypadków zatrucia alkoholem w polskich szpitalach.

Zatrucie alkoholowe – czym jest?

Zatrucie alkoholem jest wynikiem celowego i rozmyślnego działania (kiedy osoba uważa, że ma większą tolerancję na alkohol lub w sytuacjach kryzysu suicydalnego) lub przypadkowej ekspozycji organizmu na alkohol niespożywczy (szczególnie gdy kupujemy go z niepewnego źródła).

Nie ma jednoznacznej dawki, którą można uznać za szkodliwą lub zabójczą. Jak mawiał ojciec medycyny Paracelsus „Cóż jest trucizną? Wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną” – to dawka czyni substancję trucizną, a ta zależy od konkretnej substancji.

Zatrucia alkoholowe możemy podzielić na:

  • zatrucia ostre – kiedy jednorazowo jest przyjęta duża dawka trucizny, a objawy występują i postępują szybko,
  • zatrucia podostre – gdy symptomy ukazują się wyraźnie, ale nie aż tak szybko, a spożycie mogło nastąpić kilkukrotnie w mniejszych dawkach,
  • zatrucia przewlekłe – powstają, gdy przez długi czas jesteśmy eksponowani na działanie niewielkich dawek trucizny, która ulega akumulacji aż do wystąpienia objawów.

Zatrucie alkoholem etylowym

Etanol jest podstawowym składnikiem wódek oraz spirytusu. Bywa również wykorzystywany do dezynfekcji powierzchni przy stężeniu około 70%. W różnych alkoholach jego ilość oscyluje przeważnie w granicach od 3 do 60%. Dawka śmiertelna przy spożyciu jednorazowym wynosi około 300 ml – odpowiada to 0,7 litra czystej wódki. Czas trwania zatrucia jest bardzo różny i zależy od masy ciała, wieku, ogólnego stanu organizmu czy chorób współistniejących. Etanol działa narkotycznie i depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy oraz oddechowy. Do zgonu dochodzi najczęściej w wyniku śpiączki alkoholowej i zachłyśnięcia się wymiotami lub zablokowania zwiotczonym językiem dróg oddechowych. Alkohol etylowy zwiększa ryzyko nowotworów przełyku, krtani i żołądka. Etanol jest metabolizowany do aldehydu octowego i kwasu octowego – nie ma na niego specyficznej odtrutki.

  • I stopień – pobudzenie – nadpobudliwość ruchowa, zapach alkoholu z ust, zaburzenia równowagi, problemy z mówieniem, dziwne zachowanie,
  • II stopień – senność – chwiejność ruchów, osłabienie, problemy ze świadomością, przyspieszona akcja serca,
  • III stopień – zamroczenie – utrata świadomości, panowania nad sytuacją, osłabienie, niemożność kontrolowania swojego zachowania,
  • IV stopień – zamartwica – śpiączka, hipotermia (wychłodzenie organizmu), brak reakcji na bodźce, problemy z oddychaniem.

Zatrucie alkoholem metylowym

Metanol, zwany też inaczej spirytusem drzewnym, to bezbarwna ciecz o piekącym smaku, praktycznie nie do odróżnienia od etanolu, co prowadzi do tragicznych pomyłek. Może znajdować się w alkoholu pędzonym na własną rękę lub kupionym z niepewnego źródła. Jest znacznie bardziej toksyczny od etanolu i zdecydowanie szybciej ulega metabolizmowi.

Już 30 ml tego alkoholu może być śmiertelne, dlatego hospitalizacja jest konieczna nawet przy minimalnym spożyciu!

Przed objawami zagrażającymi życiu najpierw może dojść do utraty wzroku ze względu na metabolity alkoholu metylowego. Zatrucie metanolem może powodować uszkodzenie mięśnia sercowego, wątroby oraz ostre uszkodzenie nerek. Metanol jest metabolizowany do zabójczo toksycznego formaldehydu oraz kwasu mrówkowego – odtrutką jest alkohol etylowy oraz fomepizol.

  • I faza – zaraz „po spożyciu” – dochodzi do przyspieszenia częstości oddychania, pojawiają się bóle głowy, wymioty i nudności,
  • II faza – powstaje kwas mrówkowy oraz aldehyd – spada ciśnienie krwi, zaczynają pojawiać się: ból brzucha, przekrwienie oczu i zaczerwienienie skóry,
  • III faza – toksyny powodują uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.

Zatrucie alkoholem izopropylowym

Alkohol izopropylowy jest gorzką, lotną i przezroczystą cieczą. To składnik płynów stosowanych w gospodarstwie domowym (płyny przeciwzamarzaniowe, płyny do szyb) oraz w placówkach medycznych (płyny do dezynfekcji powierzchni), występuje również w niektórych kosmetykach. Jest dwukrotnie bardziej toksyczny niż etanol i wykazuje toksyczność nawet w niewielkich dawkach. Dawka śmiertelna wynosi około 240 ml alkoholu, jednak objawy zatrucia mogą wystąpić już od 20 ml.

Nie tylko sam izopropanol jest toksyczny, bardzo toksyczny jest również jego metabolit (substancja, do której zmieniany jest alkohol w organizmie), czyli aceton. Obie substancje wpływają silnie na centralny układ nerwowy oraz podrażniają układ pokarmowy – szczególnie w początkowej fazie. Z czasem powodują zaburzenia koordynacji mięśni, bezład ruchowy, zaburzenia oddechowe i śpiączkę. Przy braku interwencji medycznej wysoka dawka alkoholu izopropylowego jest śmiertelna.

Dowiedz się, na czym polega suchy styczeń i czy to dobra strategia - sprawdź na DOZ.pl

Zatrucie alkoholem a kac i upojenie

Mimo że (szczególnie na początku) objawy zatrucia alkoholem będą podobne do objawów kaca oraz upojenia, nie należy mylić tych dwóch stanów! Upojenie oraz kac są normalnymi stanami wynikającymi ze spożycia alkoholu etylowego, zatrucie jest natomiast stanem zagrożenia życia, który występuje zarówno przy zbyt dużym spożyciu alkoholu etylowego, jak i po spożyciu każdej ilości alkoholi niespożywczych (metylowy, izopropylowy, glikol etylenowy).

Objawy kaca związane są z tym, jak nasz organizm metabolizuje alkohol etylowy. Część etanolu jest wydalana poprzez drogi oddechowe lub mocz, większość jednak jest przetwarzana przez hepatocyty w wątrobie. Dochodzi tam do zmiany etanolu w aldehyd octowy (acetaldehyd) przez dehydrogenazę alkoholową, a następnie w kwas octowy przez dehydrogenazę acetaldehydową. Aldehyd octowy jest 10-krotnie bardziej toksyczny niż sam etanol i jest jedną ze składowych objawów kaca.

Dodatkowo do kaca dochodzi na skutek odwodnienia organizmu – człowiek nie tylko zapomina się nawadniać, ale alkohol działa również moczopędnie (przez blokowanie hormonu – wazopresyny), co dodatkowo pogarsza stan odwodnienia. Poza tym kac jest tym większy, im bardziej „zanieczyszczony” alkohol pijemy. Czysta wódka ma najmniej pozostałości produkcyjnych, natomiast alkohole kolorowe (whisky, rum, gin, brandy) mogą mieć śladowe ilości metanolu, propanoli, glikoli, acetonu oraz tanin, które łącznie mogą dawać nam objawy lekkiego zatrucia organizmu.

Zatrucie alkoholowe – objawy

Objawy zatrucia alkoholowego dotykają wszystkich układów ciała, jednak największe spustoszenie sieją w układach: nerwowym, krążenia i oddechowym. Zależnie od rodzaju alkoholu, dawki oraz czasu spożycia i masy ciała osoby zatrutej oznaki zatrucia będą wyglądały nieco inaczej.

Zbiorczo do najczęstszych symptomów zatrucia alkoholem zaliczymy:

  • zapach alkoholu z ust,
  • zaczerwienioną skórę,
  • bełkotliwą mowę,
  • nudności oraz wymioty,
  • wzmożoną potliwość,
  • przekrwienie spojówek,
  • zaburzenia widzenia,
  • uczucie zimna,
  • bóle głowy,
  • zawroty głowy,
  • gorączkę i dreszcze,
  • osłabienie,
  • euforię,
  • pobudzenie psychoruchowe,
  • niezborność ruchową,
  • ciężkie zaburzenia równowagi,
  • senność,
  • drgawki,
  • zaburzenia świadomości,
  • zniesienie odruchów,
  • śpiączkę,
  • spłycenie oddechu,
  • zaburzenia oddychania i krążenia.

Powiązane produkty

Zatrucie alkoholem – pierwsza pomoc

Jeśli wiemy, że dana osoba mogła potencjalnie zatruć się alkoholem, powinniśmy jak najszybciej wezwać zespół ratownictwa medycznego – dzwoniąc pod 112 lub 999.

Zatrucie alkoholem nie przejdzie, nie można go przewietrzyć czy wyleczyć piciem mleka. Zatrucie można leczyć tylko w warunkach szpitalnego oddziału ratunkowego, oddziału toksykologii lub chociaż internistycznej izby przyjęć.

Jeśli osoba jest przytomna, zadbajmy o to, żeby w euforii i pobudzeniu ruchowym nie zrobiła sobie krzywdy, chrońmy ją przed urazami i upadkiem. Zadbajmy o komfort psychiczny oraz komfort cieplny, gdyż w wyniku rozszerzenia naczyń może dojść do hipotermii (obniżenia temperatury ciała). Nie prowokujmy wymiotów na własną rękę i nie podawajmy osobie zatrutej niczego do picia, chyba że dyspozytor medyczny w trakcie rozmowy zaleciłby inaczej. Jeśli nie znamy zasad pierwszej pomocy, to on wesprze nas w tym kryzysowym momencie.

Gdy osoba jest nieprzytomna, najważniejsze będzie zabezpieczenie jej dróg oddechowych – przez ułożenie w pozycji bocznej bezpiecznej z lekko odchyloną głową. Również zadbajmy o komfort cieplny przez przykrycie wielowarstwowym okryciem. W sytuacji zatrzymania krążenia, resuscytację prowadzimy tylko poprzez uciski klatki piersiowej – toksyczne alkohole są lotne, a w jamie ustnej mogą znajdować się wymiociny z toksyną – dbajmy przede wszystkim o swoje bezpieczeństwo!

Leczenie zatrucia alkoholowego

Leczenie zatrucia alkoholem może być prowadzone tylko w warunkach szpitalnych.

Podstawą jest określenie, czym zatruła się osoba poszkodowana, oznaczenie stężenia alkoholu we krwi, surowicy i moczu oraz wykonanie gazometrii z krwi tętniczej, która pomoże nam stwierdzić kwasicę metaboliczną. Najważniejsze jest monitorowanie osoby zatrutej – jej funkcji życiowych, wsparcie układu krążenia oraz zabezpieczenie dróg oddechowych.

Jeśli od zatrucia minęło niewiele czasu, można zastosować płukanie żołądka. W skrajnych sytuacjach bywa wykorzystywana hemodializa, która zewnętrznie może pomóc oczyścić krew z toksycznej substancji.

W przypadku alkoholu etylowego i izopropylowego nie ma specyficznej odtrutki, dlatego pozostaje tylko liczyć na skuteczność powyższych działań i na to, że ze wsparciem organizm przezwycięży truciznę.

Przy zatruciu alkoholem metylowym podawane jest około 100 ml 40% etanolu oraz lek hamujący dehydrogenazę alkoholową – fomepizol. 

  1. S. H. Ralston, M. W. J. Strachan, I. Penman, R. Hobson, red. wyd. pol. J. Różański, Choroby wewnętrzne Davidson t. 2, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2020.
  2. A. Szczeklik, P. Gajewski, Interna Szczeklika 2019/20, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2020.
  3. F. F. Ferri, red. wyd. pol. A. Steciwko, Kompendium chorób wewnętrznych, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2007.
  4. D. Klimaszyk, Zatrucie alkoholem – jak uniknąć błędów w diagnostyce i leczeniu?, „podyplomie.pl” [online] https://podyplomie.pl/stanynaglepodyplomie/34867,zatrucie-alkoholem-jak-uniknac-bledow-w-diagnostyce-i-leczeniu, [dostęp:] 21.06.2022.
  5. T. Ligenza, Diagnostyka i postępowanie terapeutyczne w zatruciach alkoholami, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu.
  6. E. Drela, M. Rosół, J. Trnka, Zatrucia izopropanolem i acetonem jako zamiennikami alkoholu etylowego, „Problems of Forensic Sciences”, 2004.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Czym jest gorączka reumatyczna – objawy, przyczyny, rozpoznanie i leczenie

    Gorączka reumatyczna to poważne schorzenie, które w krajach rozwiniętych występuje stosunkowo rzadko, jednak w wielu regionach świata nadal stanowi istotny problem medyczny. Choroba powoduje uogólnioną reakcję zapalną, prowadzącą do uszkodzenia wielu tkanek, a w szczególności serca, stawów oraz ośrodkowego układu nerwowego. Poniższy artykuł kompleksowo omawia mechanizmy patofizjologiczne tego schorzenia, główne symptomy, sposoby diagnozy oraz metody terapeutyczne. Zawiera także kluczowe informacje na temat działań profilaktycznych oraz odpowiada na często pojawiające się pytania dotyczące przebiegu i rokowań choroby.

  • Rodzaje ran – klasyfikacja, charakterystyka i pierwsza pomoc

    Rany stanowią istotny problem medyczny. Różnią się mechanizmem powstawania, głębokością uszkodzeń oraz stopniem powikłań. W kontekście opieki zdrowotnej oraz doraźnej pomocy niezwykle ważne jest prawidłowe rozpoznanie rodzaju rany, ponieważ determinuje to sposób postępowania leczniczego, dobór odpowiednich środków i konieczność monitorowania procesu gojenia. W niniejszym artykule zostaną kompleksowo przedstawione podstawowe klasyfikacje ran wraz z omówieniem ich specyfiki, a także wskazówki dotyczące pierwszej pomocy oraz doboru właściwych opatrunków.

  • Scyntygrafia serca – wskazania i przeciwwskazania do badania, przebieg

    Scyntygrafia serca to zaawansowana technika obrazowania medycznego, która pozwala uzyskać szczegółowy obraz ukrwienia mięśnia sercowego oraz funkcji jego tkanki. Badanie to odgrywa kluczową rolę w diagnostyce chorób układu krążenia, ponieważ dostarcza precyzyjnych informacji o ewentualnych zaburzeniach perfuzji, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych takich jak zawał mięśnia sercowego.

  • Trądzik odwrócony – przyczyny, objawy i leczenie acne inversa

    Trądzik odwrócony (acne inversa, hidradenitis suppurativa – HS) to przewlekła, zapalna i często bolesna choroba skóry, która dotyka mieszki włosowe w specyficznych lokalizacjach ciała. Choć nazwa sugeruje powiązanie z trądzikiem pospolitym, schorzenie to ma odmienny przebieg i wymaga specjalistycznego podejścia terapeutycznego. Zmiany skórne, takie jak guzki, ropnie i przetoki, najczęściej pojawiają się w okolicach fałdów skórnych, co znacząco obniża jakość życia.

  • Szczepionka przeciw półpaścowi – wskazania, refundacja, schemat szczepienia

    Reaktywacja wirusa ospy wietrznej, znana powszechnie jako półpasiec, stanowi istotne wyzwanie dla zdrowia publicznego, zwłaszcza w starzejących się społeczeństwach. Choć większość z nas kojarzy ospę wietrzną z łagodną chorobą wieku dziecięcego, wirus odpowiedzialny za to schorzenie nigdy całkowicie nie opuszcza organizmu gospodarza. Pozostaje w stanie uśpienia w zwojach nerwowych, a po latach może zaatakować ze zdwojoną siłą pod postacią półpaśca. Ból towarzyszący tej chorobie bywa opisywany jako jeden z najsilniejszych, jakich może doświadczyć człowiek, a powikłania neurologiczne mogą trwale obniżyć jakość życia. Współczesna medycyna oferuje jednak skuteczne narzędzie profilaktyczne. W niniejszym opracowaniu szczegółowo omówimy, jak działa nowoczesna profilaktyka, kto powinien z niej skorzystać oraz jak wygląda kwestia finansowania szczepienia w Polsce.

  • Nietrzymanie stolca – przyczyny, objawy, metody leczenia inkontynencji kałowej

    Nietrzymanie stolca, zwane również inkontynencją kałową, jest złożonym problem zdrowotnym, który dotyka osoby w różnym wieku. Schorzenie to, choć wciąż często pomijane w dyskusjach medycznych ze względu na temat tabu, wymaga szerokiego zrozumienia przyczyn, objawów oraz metod leczenia. W artykule podjęto próbę wnikliwej analizy tej dolegliwości z uwzględnieniem aspektów klinicznych i diagnostycznych, zaleceń terapeutycznych oraz praktycznych wskazówek dotyczących higieny i radzenia sobie z tym problemem zarówno w warunkach domowych, jak i pod opieką specjalistów.

  • Angioplastyka wieńcowa – na czym polega zabieg? Wskazania, przebieg, zalecenia

    Angioplastyka wieńcowa to precyzyjna procedura medyczna stosowana w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, polegająca na mechanicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych, których drożność została ograniczona przez miażdżycowe zmiany. Zabieg ten stanowi istotny element nowoczesnej kardiologii interwencyjnej. Znacząco poprawia jakość życia pacjentów oraz redukuje ryzyko ciężkich powikłań sercowych takich jak zawał mięśnia sercowego.

  • Stenty – czym są i kiedy się je stosuje w kardiologii?

    Współczesna kardiologia nieustannie rozwija metody leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego, a jednym z kluczowych rozwiązań stosowanych w terapii choroby wieńcowej są stenty. To niewielkie, a zarazem niezwykle istotne elementy medyczne, które mają na celu przywrócenie prawidłowego przepływu krwi w naczyniach wieńcowych, co ma fundamentalne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania mięśnia sercowego.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl