basen
Olaf Bąk

Zatrucie chlorem – objawy i pierwsza pomoc

Zatrucie chlorem jest najczęstszym zatruciem poza miejscem pracy – zazwyczaj na basenach. W jego wyniku dochodzi do podrażnienia dróg oddechowych oraz układu pokarmowego, a także często oparzenia skóry. Na zatrucie chlorem szczególnie narażone są osoby chore na przewlekłe choroby płuc i oskrzeli – przez kontakt z chlorem może dojść nawet do obrzęku płuc i zaburzeń oddychania, które bezpośrednio mogą doprowadzić do zgonu. Jak objawia się zatrucie chlorem? Jak postępować z osobą zatrutą chlorem?

Czysty chlor to pierwiastek chemiczny, który tylko szczątkowo (0,19%) występuje w przyrodzie, jest natomiast wszechstronnie i szeroko stosowany w życiu codziennym. Spotkamy go w przemyśle chemicznym, w preparatach czyszczących i oczyszczalniach wody (przez wzgląd na swoje bakteriobójcze działanie), a także w przemyśle włókienniczym (gdyż chlor posiada silne działanie utleniające, przez co wybiela tkaniny oraz zapobiega kurczeniu się tkanin wełnianych) oraz papierniczym. W temperaturze pokojowej chlor jest żółtozielonym i cięższym od powietrza gazem o drażniącym, silnie duszącym zapachu.

Zatrucie chlorem – jak do niego dochodzi? Ile trwa? Kto jest narażony?

Zatrucie chlorem jest niebezpieczne ze względu na interakcje, w jakie wchodzi z komórkami, oraz intensywność reakcji, w których na nie oddziałuje.

Do zatrucia może dojść każdą drogą:

  • przez bezpośrednią ekspozycję – w ten sposób może dojść do oparzeń chemicznych skóry oraz uszkodzeń śluzówek oraz spojówek w naszym organizmie,
  • przez połknięcie celowe lub przypadkowe – następuje wówczas uszkodzenie śluzówki układu pokarmowego, które może doprowadzić do rozpływnej martwicy przewodu pokarmowego,
  • przez wziewne uszkodzenie dróg oddechowych.
Na zatrucie chlorem narażone są osoby, które mają częsty kontakt z preparatami zawierającymi chlor lub z czystym chlorem w zakładzie pracy. Osobami szczególnie predysponowanymi do objawów podrażnieniowych są osoby z przewlekłymi chorobami układu oddechowego (np. astma, POChP).

Najczęściej do zatruć chlorem dochodzi w wyniku błędu ludzkiego lub awarii przemysłowych instalacji.

Do osób najbardziej narażonych na zatrucie chlorem zaliczymy:

  • osoby zawodowo pracujące z pochodnymi chloru i czystym chlorem – pracownicy fabryk, zakładów chemicznych,
  • osoby sprzątające, które często mają kontakt z środkami czystości na bazie chloru,
  • osoby pracujące przy oczyszczaniu basenu,
  • dzieci, które omyłkowo mogą spożyć lub oparzyć się chlorem – cięższy chlor gazowy będzie opadał na poziom gruntu, gdzie osiągnie najwyższe stężenie.

Zatrucie chlorem na basenie

Szansa na zatrucie chlorem na basenie jest obecnie niska, szczególnie dlatego, że dużo pływalni wykorzystuje ozonowanie oraz promieniowanie UV do oczyszczenia wody (podobnie większość stacji uzdatniania wody zrezygnowało z toksycznego chloru).

Do zatrucia może dojść głównie w wyniku błędu ludzkiego (w trakcie oczyszczania basenu) lub w wyniku awarii instalacji dawkującej chlor do basenu. Przy codziennym kontakcie z chlorowaną wodą w basenie możemy odczuć raczej skutki podrażnienia wywołanego chlorem, a do poważnych reakcji dochodzi rzadko.

Przeważnie po wyjściu z basenu możemy odczuwać pieczenie i zaczerwienienie oczu (chlor działa drażniąco na spojówki), suchość skóry oraz suchość i łamliwość włosów. Z tego względu zaleca się prysznic zaraz po wyjściu z chlorowanej wody. Dodatkowo osoba zatruta chlorem może odczuwać nudności, mieć chrypkę oraz kaszel.

Jeśli nasza skóra jest wyjątkowo wrażliwa na chlor, warto udać się do pływalni naturalnej (np. zalewu) lub takiej, która nie używa chloru.

Powiązane produkty

Objawy zatrucia chlorem

Objawy zatrucia chlorem zależą oczywiście od jego stężenia oraz sposobu kontaktu. Krótkotrwałe narażenie na chlor o małym stężeniu ogranicza się głównie do lekkiego podrażnienia spojówek i dróg oddechowych, które ustępuje w momencie przerwania narażenia. Wyższe stężenia doprowadzają do natychmiastowego i silnego podrażnienia błon śluzowych oka, nosa, gardła oraz do ataków kaszlu i poczucia niepokoju (wrażenie duszenia się). Tutaj dolegliwości ustępują po kilku godzinach, gdy osobie podtrutej chlorem podawany będzie tlen oraz środki przeciwkaszlowe.

Wysokie stężenia chloru są śmiertelnie niebezpieczne. Osoby wystawione na zwiększoną ilość chloru powinny być pod pilną obserwacją personelu medycznego, gdyż mogą u nich wystąpić:

  • silny kaszel,
  • zaburzenia oddychania,
  • sinica,
  • wymioty,
  • uczucie lęku,
  • wstrząs,
  • śpiączka,
  • obrzęk płuc,
  • zgon.

Nieco inaczej wygląda kwestia przewlekłego narażenia na niewielkie ilości chloru, szczególnie w miejscu pracy. Do dolegliwości możemy wtedy zaliczyć katar, ból w klatce piersiowej, duszność i uczucie kołatania serca.

W badaniach u osób przewlekle narażonych obserwowano również zawroty głowy, zmęczenie, podwyższony poziom leukocytów we krwi i obniżony hematokryt.

Charakterystyczną chorobą osób wystawionych na działanie toksycznych gazów (w tym chloru) jest zespół reaktywnej dysfunkcji dróg oddechowych (RADS), który objawia się kaszlem, dusznością i świstami. Zespół ten może dawać o sobie znać nawet po wielu miesiącach od narażenia na chlor.

Zatrucie chlorem – pierwsza pomoc

Niestety zatrucie chlorem jest mocno niespecyficzne i nie ma na nie żadnego lekarstwa ani odtrutki. Postępowanie w zatruciu chlorem opiera się głównie na leczeniu objawowym i wsparciu zdrowia osoby zatrutej.

Najważniejsze jest odseparowanie osoby narażonej od źródła chloru. Jeśli jest to ofiara masowego wypadku przemysłowego, postępowanie ratunkowe mogą przeprowadzić tylko strażacy wyposażeni w środki ochrony dróg oddechowych – butle z tlenem i aparat oddechowy. Maski z filtrem nie zabezpieczają przed zatruciem chlorem. Po ewakuacji osoba narażona powinna mieć dostęp do świeżego powietrza, a najlepiej czystego tlenu prosto z maski tlenowej. Pamiętajmy o usunięciu skażonej odzieży i wymyciu skóry ciepłą wodą z mydłem.

Podrażnione spojówki należy intensywnie płukać wodą lub roztworem soli fizjologicznej. Osoba zatruta chlorem może wpaść we wstrząs, dlatego pamiętajmy o zabezpieczeniu podstawowych funkcji życiowych, dbaniu o ciepło osoby poszkodowanej oraz ułożenie jej w pozycji bocznej bezpiecznej w sytuacji utraty przytomności.

Zatrucie chlorem – profilaktyka

Żeby uniknąć zatrucia chlorem, omijajmy przede wszystkim jego źródła. Pozbądźmy się wszystkich środków czyszczących czy odkażających na bazie chloru, szczególnie jeśli w domu są zwierzęta lub dzieci. Unikajmy również wybielania tkanin związkami chloru.

W przypadku nadwrażliwości na chlor z basenu najważniejsze jest noszenie okularków pływackich oraz czepka w trakcie korzystania z basenu i dokładne opłukanie ciała pod prysznicem po pływaniu.

  1. S. H. Ralston, M. W. J. Strachan, I. Penman, R. Hobson, red. wyd. pol. J. Różański, Choroby wewnętrzne Davidson, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2020.
  2. A. Szczeklik, P. Gajewski, Interna Szczeklika 2019/20, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2020.
  3. F. F. Ferri, red. wyd. pol. A. Steciwko, Kompendium chorób wewnętrznych, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2007.
  4. A. Krakowiak, Ostre uszkodzenia płuc spowodowane substancjami toksycznymi, podyplomie.pl [online] https://podyplomie.pl/wiedza/wielka-interna/1119,ostre-uszkodzenia-pluc-spowodowane-substancjami-toksycznymi [dostęp:] 27.10.2022.
  5. K. Sitarek, Chlor. Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego, „Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy”, nr 1 (55) 2008.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Czym jest gorączka reumatyczna – objawy, przyczyny, rozpoznanie i leczenie

    Gorączka reumatyczna to poważne schorzenie, które w krajach rozwiniętych występuje stosunkowo rzadko, jednak w wielu regionach świata nadal stanowi istotny problem medyczny. Choroba powoduje uogólnioną reakcję zapalną, prowadzącą do uszkodzenia wielu tkanek, a w szczególności serca, stawów oraz ośrodkowego układu nerwowego. Poniższy artykuł kompleksowo omawia mechanizmy patofizjologiczne tego schorzenia, główne symptomy, sposoby diagnozy oraz metody terapeutyczne. Zawiera także kluczowe informacje na temat działań profilaktycznych oraz odpowiada na często pojawiające się pytania dotyczące przebiegu i rokowań choroby.

  • Rodzaje ran – klasyfikacja, charakterystyka i pierwsza pomoc

    Rany stanowią istotny problem medyczny. Różnią się mechanizmem powstawania, głębokością uszkodzeń oraz stopniem powikłań. W kontekście opieki zdrowotnej oraz doraźnej pomocy niezwykle ważne jest prawidłowe rozpoznanie rodzaju rany, ponieważ determinuje to sposób postępowania leczniczego, dobór odpowiednich środków i konieczność monitorowania procesu gojenia. W niniejszym artykule zostaną kompleksowo przedstawione podstawowe klasyfikacje ran wraz z omówieniem ich specyfiki, a także wskazówki dotyczące pierwszej pomocy oraz doboru właściwych opatrunków.

  • Scyntygrafia serca – wskazania i przeciwwskazania do badania, przebieg

    Scyntygrafia serca to zaawansowana technika obrazowania medycznego, która pozwala uzyskać szczegółowy obraz ukrwienia mięśnia sercowego oraz funkcji jego tkanki. Badanie to odgrywa kluczową rolę w diagnostyce chorób układu krążenia, ponieważ dostarcza precyzyjnych informacji o ewentualnych zaburzeniach perfuzji, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych takich jak zawał mięśnia sercowego.

  • Trądzik odwrócony – przyczyny, objawy i leczenie acne inversa

    Trądzik odwrócony (acne inversa, hidradenitis suppurativa – HS) to przewlekła, zapalna i często bolesna choroba skóry, która dotyka mieszki włosowe w specyficznych lokalizacjach ciała. Choć nazwa sugeruje powiązanie z trądzikiem pospolitym, schorzenie to ma odmienny przebieg i wymaga specjalistycznego podejścia terapeutycznego. Zmiany skórne, takie jak guzki, ropnie i przetoki, najczęściej pojawiają się w okolicach fałdów skórnych, co znacząco obniża jakość życia.

  • Szczepionka przeciw półpaścowi – wskazania, refundacja, schemat szczepienia

    Reaktywacja wirusa ospy wietrznej, znana powszechnie jako półpasiec, stanowi istotne wyzwanie dla zdrowia publicznego, zwłaszcza w starzejących się społeczeństwach. Choć większość z nas kojarzy ospę wietrzną z łagodną chorobą wieku dziecięcego, wirus odpowiedzialny za to schorzenie nigdy całkowicie nie opuszcza organizmu gospodarza. Pozostaje w stanie uśpienia w zwojach nerwowych, a po latach może zaatakować ze zdwojoną siłą pod postacią półpaśca. Ból towarzyszący tej chorobie bywa opisywany jako jeden z najsilniejszych, jakich może doświadczyć człowiek, a powikłania neurologiczne mogą trwale obniżyć jakość życia. Współczesna medycyna oferuje jednak skuteczne narzędzie profilaktyczne. W niniejszym opracowaniu szczegółowo omówimy, jak działa nowoczesna profilaktyka, kto powinien z niej skorzystać oraz jak wygląda kwestia finansowania szczepienia w Polsce.

  • Nietrzymanie stolca – przyczyny, objawy, metody leczenia inkontynencji kałowej

    Nietrzymanie stolca, zwane również inkontynencją kałową, jest złożonym problem zdrowotnym, który dotyka osoby w różnym wieku. Schorzenie to, choć wciąż często pomijane w dyskusjach medycznych ze względu na temat tabu, wymaga szerokiego zrozumienia przyczyn, objawów oraz metod leczenia. W artykule podjęto próbę wnikliwej analizy tej dolegliwości z uwzględnieniem aspektów klinicznych i diagnostycznych, zaleceń terapeutycznych oraz praktycznych wskazówek dotyczących higieny i radzenia sobie z tym problemem zarówno w warunkach domowych, jak i pod opieką specjalistów.

  • Angioplastyka wieńcowa – na czym polega zabieg? Wskazania, przebieg, zalecenia

    Angioplastyka wieńcowa to precyzyjna procedura medyczna stosowana w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, polegająca na mechanicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych, których drożność została ograniczona przez miażdżycowe zmiany. Zabieg ten stanowi istotny element nowoczesnej kardiologii interwencyjnej. Znacząco poprawia jakość życia pacjentów oraz redukuje ryzyko ciężkich powikłań sercowych takich jak zawał mięśnia sercowego.

  • Stenty – czym są i kiedy się je stosuje w kardiologii?

    Współczesna kardiologia nieustannie rozwija metody leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego, a jednym z kluczowych rozwiązań stosowanych w terapii choroby wieńcowej są stenty. To niewielkie, a zarazem niezwykle istotne elementy medyczne, które mają na celu przywrócenie prawidłowego przepływu krwi w naczyniach wieńcowych, co ma fundamentalne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania mięśnia sercowego.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl